ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေကာင္းတုန္း
မ်က္ႏွာလဲ မသစ္ရေသးဘူး
သူ ကၽြန္ေတာ့္ကိုစစီးၿပီ
ကၽြန္ေတာ္ စနင္းခံလိုက္ရၿပီ
ျခံတံခါးကထြက္ၿပီဆိုတာနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္တေန႔တာလုပ္ငန္းစၿပီ
တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြက လမ္းေပၚမွာ
ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ကာလာစံု။
တခ်ိဳ႕ကပါတီပြဲေတြမွာ
တခ်ိဳ႕ကစတိုးဆိုင္ေပၚက
မွန္ေဘာင္ေတြထဲမွာ
ေစ်းႏႈန္းႀကီးေတြကပ္ခံရလို႔။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ
ဒီၾကားထဲ တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြကနင္းက်ေသး
တခ်ိဳ႕က ခပ္ျမင့္ျမင့္ အခၽြန္ေတြနဲ႔
ေကာင္မေလးေတြေပါ့......
တခါတခါမိုးေရထဲ ဗြက္ေတြၾကားကကၽြန္ေတာ္
ကိုယ့္ပါသာကို ေနပါရက္ ဆဲသြားေသးတယ္
ကိုယ္ပိုင္ကားေပၚက မ်က္လံုးေတြ
တခါတခါ ခပ္ထြာထြာ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္း ၀င္ေဆာင့္ခံရ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မပဲ့ရြဲ႕ေအာင္ေနထိုင္တတ္ရေသး
ပ်က္စီးပါးလ်သြားရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ဟိုး ..... အမိႈက္ပံုမွာ တစ္ဘ၀စာစြန္႔ပစ္ခံရမွာ
ေစ်းႀကိဳလမ္းၾကား ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္
ငါးေၾကးခြံန႔ံေတြ ေအာ္ဟစ္သံေတြၾကား ကၽြန္ေတာ္မေအာ္ႏိုင္။
တရက္တရက္ သူေခၚေဆာင္ရာလိုက္ရင္း
နားရက္မရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀
အေပ်ာ္ပါးမရွိ၊ အစားေသာက္မရွိ၊
ၾကင္သူမရွိတဲ့ အနင္းခံဘ၀။
တေနကုန္ ထုေထာင္း ဖိႏွိပ္ခံထားရတ့ဲကၽြန္ေတာ္
အလင္းေရာင္ေတြပိတ္
လွ်ပ္စစ္မီးေတြ အစားထိုးလို႔ျပန္ခ်ိန္ဆို
ထပ္တိုးစီးရျပန္ေပါ့ ဒီဘတ္စ္ကား။
ဘယ္ေကာင္၊ ေကာင္မေတြၾကည့္ၾကည့္နံေစာ္ေနၿပီ
ဘတ္စ္ကားတိုးစီးတဲ့ ဖိနပ္ကို
ဘယ္သူက ေရးေမႊးစြတ္ေပးခဲ့မတုန္း
တေနကုန္နံေစာ္လာတဲ့ ဖိနပ္ကေလး
ဒီညလည္း ေခြေျခရင္းမွာ အိပ္လိုက္ရျပန္ၿပီ ။ ။
(ပစ္မွတ္ေတြလြဲေခ်ာ္တိုင္း
ခါးပိုက္ေဆာင္ထဲက ေလာက္စာလံုးအျပစ္မွမဟုတ္တာ)
မင္းေႏြဦး
No comments:
Post a Comment